Letra de Unuttum

Zaman avcuma dolsun.
Hatalarım al senin olsun.
Hayatımı koy yere dursun.
Kendimi zaten unuttum ben.

Ayaklarım nereye sürüklerse ordayım gene.
Kim doğru söylediyse düşürüp vurdular yere!
Kulaklarıma fısıldadılar umutsuz cümleleri.
Ama öyle iştahlı kustular ki duymadım bile.

Ellerim halâ cebimde, benden alâ yalan yok.
O kalabalığın arasından yürüyüp de geldim sana!
Gene bi' yağmur aldı başını elimi tuttu beddduan!
Sanki tüm telaşıyla, sırt çevirdi yarınlar.

Dudakların halâ mutsuz, yüzün gülümser ama kimse görmez bunu.
Neden böyle oldu cevabı yok!
Tabii ki de sormam soru bende kalır hatıran.
İçini bilirim hayat bi' daha denk getirir alınma.

Bu sefer yok darılmak, haberi yok ki kimselerin.
Cümlelerim kirli çünkü temizlemek istemedim.
Hiç kimseyi incitmezdim benim de canım yanmasaydı.
KEŞKE SEN DE BENİM GİBİ HER YALANA KANMASAYDIN!

Zaman avcuma dolsun.
Hatalarım al senin olsun.
Hayatımı koy yere dursun.
Kendimi zaten unuttum ben.

İNTİKAMIM İNTİHAR, odamda kış sokakta ilkbahar.
Dışıma umut vurur içimde intizar.
Alev aldı şehir gene, tutuştu rüzgar.
Dilime dolanır sevda, bu dünya gibi küstah.

Her insanın kanında var durup inanmak istemekle,
Beklemek ve bazen koşup bir sokakta terlemek.
Sarhoş olmak yerine gidip bir durakta öpüşmek.
Son cümleyi söylemekse tam ölcekken gülüşmek.

He n'oldu? Gözlerin mi doldu?
Sil onları çünkü asıl mutluluktan akmalılar,
Bazılarının gözyaşları çok gereksiz damladı,
Ve de silmediler bunu uyanıp çok zamansız anladılar!

Geri alsak zamanı da aynı tatta kalsak,
Gene aynı yerde gene aynı hatıraya baksak.
Ayrı gayrı değil aynı canda aynı kanda dursak.
Göğsündeki ben gibi sen hafızamda tutsak!

Zaman avcuma dolsun.
Hatalarım al senin olsun.
Hayatımı koy yere dursun.
Kendimi zaten unuttum ben.

Keşke sen de benim gibi her yalana inanmasaydın!