bir parcacık mutluluktu
senin bana cok gordugun
tek kederim yoklugumdu
şimdi yuregim kördügüm
giden gunlerdi omrumden
yaşlar düşerken gözümden
kabir sancısıydı canda
perperişan bi haldayken
ben aglarken sen gulendin ben yanarken sen gulendin ben severken sen sahteydin bilemedin bilemedin