Letra de Jostailu Hautsiak

Noiz bilakatu zen aldatu zen
Hau begiradea xamurra,
Noiz iritsi zen garrasia
Laztan haiek laban bihurtu
Ta zure bizitza aztatu
Haurren begirada noiz beldur
Bilakatu izpiak zure gorputz
Nimiñoan betirako
Mesprezu hitza
Katuatu zuen

Ta gorrotoa?
Zein erreza den gorrotatzea
Ta amorrua?
Otso betenean babesten zaituena
Ta zein zaila den maitatzea
Maitasuna horrek
Bihotz ta azaleko
Zentimetroro bortxatu duenean

Bere heriotza, azken hatsa
Noiz iritsiko zain
Gauak gau izateari uzteko
Hitz erdoilekin giltzatua
Kate motzez kateatua
Hil jantziz apaindua
Iña infernua
Zure begien ohiuak
Ta malkoen erreguak
Horren lagun non zaude?
Galdetzean

Ta gorrotoa?
Zein erreza den gorrotatzea
Ta amorrua?
Otso betenean babesten zaituena
Ta zein zaila den maitatzea
Maitasuna horrek
Bihotz ta azaleko
Zentimetroro bortxatu duenean

Bakardadea
Egin zenuen zuk gordeleku
Jostailu hautsiak
Zumea balbor eroaren eskuetan
Ta zein zaila den maitatzea
Besarkada hauek
Zure azal leuna
Ta bihotz goxoa
Pozoitu duenean