Güneşin battığı yerde içini çok acımasız bir hüzün kaplar
Umutlar solar kalbinin derinliklerinde, karanlığın sancısı dolar
Ve teninde garip bir his duyarsın, sonra bir sessizlik sarar her yerini
Tek kelime bile söleyemezsin
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş
Ve de hiç batma
Işığından
Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş
Ve de hiç batma
Işığından
Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma ah
Sararmış umutlara, sararan yapraklara
Kararan bulutlara doğ
Yaşanmamış çocukluklara, dört duvar arasında
Kalmış insanlara
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş
Ve de hiç batma
Işığından
Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş
Ve de hiç batma
Işığından
Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş
Ve de hiç batma
Işığından
Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş
Ve de hiç batma
Işığından
Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş
Ve de hiç batma
Işığından
Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş
Ve de hiç batma
Işığından
Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma
Mahrum bırakma
Mahrum bırakma
